Die hards of roekeloos?

HOME › Forums › DCN evenementen › Evenementen commissie Zuid › Die hards of roekeloos?

  • Dit onderwerp is leeg.
15 berichten aan het bekijken - 1 tot 15 (van in totaal 21)
1 2
  • Auteur
    Berichten
  • 27 september 2010 om 19:06 #774964
    GeeJee
    Deelnemer

      [size=small]Noot webteam:

      Deze reeks berichten is afgesplitst van het originele topic “Uitslag en verslag SPUIT ‘t SPUI UIT 2010”

      Reden: verandering van onderwerp

      [/size]

      Afgelopen zaterdag was er weer een wedstrijd op het Haringvliet. Ik heb het eea vanaf de dijk bekeken;

      – Het woei hard zullen we maar zeggen.

      – Voor me (kijkend vanaf de dijk) moesten de meesten gijpen. Veel (voornamelijk J’ees) hadden hun Gennaker op staan. Verschillende J’ees gingen dan ook (helemaal) plat of waren onbestuurbaar.

      – Een klein bootje kon zijn spi niet op tijd los gooien en ging helemaal plat (mast op het water).

      – Een Dehler (volgens mij een 39) JV moest ook gijpen en liep ook helemaal uit het roer.

      – Nabij het strand is een J (Just us) op een krib gelopen, de reddingsboot kreeg hem niet los, dus moest er iets zwaardes aan de pas komen.

      – Verschillende catamarans zijn om geslagen.

      – Een schip is zijn mast verloren.

      – Een aantal schepen heeft een noodroep gedaan op 16.

      – Zeilers zonder zeilpak komen onderkoelt van het water.

      :-?

      Leon

      27 september 2010 om 19:56 #805939
      Anoniem

        :-?

        Klopt tijdens wedstrijdzeilen moet je soms manoevres uitvoeren, die je tijdens toerzeilen echt niet gaat uitvoeren.

        Wedstrijdzeilen met hard weer = onder de koude doche staan briefjes van vijfhonderd verscheuren.

        Heb al vele masten tijdens wedstrijden overboord zien kiepen, totale overbelasting van het materiaal het moet en zal kapot , gekke is dat ze meestal wel kunnen aankloppen bij de verzekering,

        dus hogere premie’s voor iedereen.

        Groetjes

        Jaap

        27 september 2010 om 20:22 #805940
        GeeJee
        Deelnemer

          Klopt helemaal Leon. Ook wij hadden vanuit de Put de jaarlijkse mosselwedstrijd naar Stellendam. Bar en boos. Ik schat 50% heeft het niet gehaald door materiaalpech of gewoon opgave (hoewel op de motor tegen die zeetjes in ook geen pretje is). Zag ook een bergingsboot terugkeren naar H’sluis met een 4 catamarans erop getakeld. Ik heb zomaar een 1e rif gezet. Nou, dan weet je wel hoe laat het is, heb daar een bloedhekel aan :-D Maar verder een prachtige dag, regelmatig vierkant water op dek, 2e op line-honneurs. Was solo, goed voor de handicap. Uitslag weet ik nog niet. Ik ben na de finish linea-recta omgekeerd, moest naar huis. En dat ging een stuk lekkerder ruim/voor-de-wind, Regelmatig tegen de 9 knoop aanhikkend. 🙄

          8-)

          28 september 2010 om 19:45 #805941
          GeeJee
          Deelnemer

            Er waren wel heel veel meldingen op kanaal 16. Zelfs een mevrouw in shock op een omgeslagen catamaran.

            Teveel meldingen als je het mij vraagt. Den Helder resque moest soms een melding in de wacht zetten omdat ze het niet aan konden.

            En wij waren gewoon met ons spelletje bezig. ( ik lag trouwens aan 4 meerlijnen in de box die dag).

            Er komt volgens mij een moment dat het vrijwillig nemen van dit soort risico’s geld gaat kosten.

            Deen.

            29 september 2010 om 13:37 #805942
            Anoniem

              Deen wrote:


              Er komt volgens mij een moment dat het vrijwillig nemen van dit soort risico’s geld gaat kosten.

              Denk dat het wel meevalt Deen, dit land heeft een overkill aan reddingdiensten

              deze vrijwilligers moeten toch ook wat te doen hebben……….

              Jaap

              29 september 2010 om 15:24 #805943
              Anoniem

                Als je het vergelijkt met de situatie op de weg, waar alle rekeningen naar de verzekeringen gaan, dan zou het mij niet verbazen als we daar naar toe gaan. Voor berging van materieel. Op de wal kan je ook kosteloos de hulptroepen (112) bellen als je gezondheid in het geding is of je huis in de brand staat. Er zijn veel meer “reddingen” in het verkeer en daar neem je ook vrijwillig aan deel in je vrije tijd. (in het weekeind vallen de meeste slachtoffers) Ik ben voor minder bedelen door de KNRM (donaties) en meer commercieel via de verzekeringen. Gered worden moet niet als een gunst aanvoelen.

                29 september 2010 om 17:40 #805944
                GeeJee
                Deelnemer

                  En let wel. Vele reddingen zijn ook direct praktijkoefening voor de redders. Zo’n Franse solozeiler die gered wordt in de screaming fifties ergens in de Zuidelijke Oceaan door een SAR-team vanuit Australië! Een prachtige oefening voor die jongens. Zij oefenen anders alleen maar op dummies etc. Ook de KNRM oefent regelmatig op zee. Dus geen zorgen en nog minder medelijden met de bergingsmaatschappijen en KNRM. Maar we moeten ze altijd dankbaar blijven. Dank-u-wel zeggen kost niets!

                  8-)

                  29 september 2010 om 17:54 #805945
                  Anoniem

                    ger.rossel wrote:

                    Dank-u-wel zeggen kost niets!

                    8-)

                    Toch wel een slimmerik die Ger 😆

                    Jaap.

                    5 x gered :-D w.o twee echte serieuze reddingen, met luchthulp.

                    29 september 2010 om 20:56 #805946
                    GeeJee
                    Deelnemer

                      Volgens mij piekert de KNRM er niet over om op welke wijze dan ook overheidssteun te krijgen, zij willen volstrekt onafhankelijk zijn en blijven en met vrijwilligers te kunnen werken. Dit hoorde ik jaren geleden van de directeur en die mening zal er nog wel steeds zijn. Vergis je overigens niet in de bijdragen van rederijen, dat zijn substantiële bedragen. Redders aan de wal brengt ook behoorlijk op en dan zijn er ook vaak legaten. Ik neem aan dat ieder DCN lid Redder aan de wal is??!!

                      29 september 2010 om 21:04 #805947
                      GeeJee
                      Deelnemer

                        De DCN maakt jaarlijks € 0,50 per lid per 1-1 van het lopend jaar over naar de KNRM. Voor 2010 is € 433,00 overgemaakt (866 leden per 1-1)

                        8-)

                        29 september 2010 om 21:29 #805948
                        GeeJee
                        Deelnemer

                          Prima natuurlijk! Maar laat dat niemand ervan weerhouden om zelf ook een bijdrage te storten, ik kan me nauwelijks voorstellen dat er zeilers zijn die geen donateur zijn….

                          Arie vergeleek het met verzekeren en daar is het motto: Deelt elkanders lasten.

                          Zie de KNRM dan als een vrijwillige “verzekering”. Ik betaal jaarlijks een behoorlijke bijdrage in de hoop dat ik nooit hulp van hen nodig heb, en anderen betalen een bijdrage voor ‘t geval ik tóch eens hulp nodig heb. :top:

                          1 oktober 2010 om 19:12 #805949
                          GeeJee
                          Deelnemer

                            We schrijven 28 december 1994, Isabelle Autissier doet mee met de EPC2 aan de BOC. Een bevestigingsschoef van het hoofdwant breekt, de mast breekt……. Om een lang verhaal kort……

                            Kosten reddingsactie 5,8 miljoen Australische dollars.

                            31 Marinepers. terug geroepen van verlof.

                            In het Australisch parlement worden er vragen gesteld! Wie gaat dit betalen???

                            Citaat; John Hornby

                            Wij de belastingbetalers, bezitten de vliegtuigen en de schepen al en betalen de salarissen van de bemanning… de enige echte kosten zijn de brandstof, voorraden en reddingsvlotten. Het incident zou beschouwd moeten worden als een oefening voor de betreffende krijsmachtonderdelen en dit is beter dan oorlogje spelen, waarvan de kosten nooit ter discussie staan.

                            2 oktober 2010 om 09:38 #805950
                            Anoniem

                              Ik begeef mij al zo’n beetje vanaf eind jaren ’70 op gezette tijden op het water. Als bemanning of zelfstandig schipper, vaargebied tussen Bornholm en Lands End. Wij hebben in al die jaren bij mijn weten nog nooit een beroep gedaan op reddingsdiensten. Ik wil nu niet bijdehand gaan lopen doen en zal de eerste zijn om toe te geven dat het in een aantal gevallen meer geluk dan wijsheid geweest is, maar het heeft toch ook wel een hoop te maken met de houding die je jezelf aanmeet. Voorbereiding, uitrusting en een hoge mate van zelfredzaamheid schelen een slok op een borrel. Zoals Hans Vandersmissen al eens aangaf in een van zijn schrijfsel, het begreep noodbeleving is de laatste 10 – 15 jaar sterk aan inflatie onderhevig. Mensen doen maar wat en als het dan misgaat moet iedereen maar direct in de houding springen om ze uit de shit te trekken. En als dat dan niet snel genoeg gebeurt of niet naar het zin gaat is men verontwaardigd. Ze vergeten dat je in de eerste plaats ZELF verantwoordelijk bent voor je eigen veiligheid en die van je bemanning.

                              Reddingsdiensten zijn geen algemene voorziening maar bedoeld om calamiteiten af te vangen. Ik weet ook wel dat het gewoon kicken is om met een snelle Rib over het water te knallen om een jachtje te hulp te schieten en dat deze hulpverleners hier ook bewust voor gaan maar laten we niet uit het oog verliezen dat e.e.a. niet geheel zonder risico is. Ik zou mij echt bezwaard voelen als andere mensen hun leven moeten riskeren om mij uit de shit te helpen, vooral als e.e.a. door mijn eigen onbenulligheid veroorzaakt zou zijn.

                              De mensen van de KNRM krijgen van mij de waardering die ze verdienen, ondanks het feit dat ik hoop nooit van hun diensten gebruik te hoeven maken.

                              Mijn jaarlijkse bijdrage, en die van vele anderen, zal hun aanwezigheid op het water hopelijk nog lang garanderen. Eigenlijk zou iedereen die wimpel onder zijn zaling moeten hebben.

                              2 oktober 2010 om 15:24 #805951
                              GeeJee
                              Deelnemer

                                Roekeloos;

                                Neem een roestig zwaar onderkomen staal schip. Zet daar een aantal poolse vrienden op en vaar met een dikke 8, lagerwal, Oostende uit. De wind stond recht op de haven, zodat de golven zich tussen de nieuwe armen (pieren) geweldig op konden bouwen. Zo hoog dat ze het oude staketsel aan de onderkant raakten. Wij zaten lekker wat te drinken en na 1 1/2 uur waren ze 500 meter uit de haven. Men was van alles aan het doen, rif erin, rif eruit, zeil ebij, zeil etc. Konden maar net vrij varen voor een binnekomende ferry…….

                                De dag erna ligt het schip weer in de haven van Oostende. Men was binnen alles aan het schoomaken, natuurlijk de vissen gevoerd!

                                Tja, wat moet je hiermee?

                                4 oktober 2010 om 06:46 #805952
                                GeeJee
                                Deelnemer

                                  @ Hinde. Ben het met je eens dat zelfredzaamheid op plek 1 moet komen. Echter als het begrip noodbeleving zo aan inflate onderhevig is geweest (en vele oproepen dus “onnodig” zouden zijn) dan hoeven de heren en dames redders hun leven niet vaker te wagen want dan is het ook niet zo spannend. Ze oefenen alleen wat meer, wat weer goed is voor als het er echt op aan komt.

                                  Ik heb overigens niet het idee dat de reddingsdiensten overlopen van verzoekjes om kopjes suiker te komen brengen. :-D

                                  Gr Michel

                                • Auteur
                                  Berichten
                                15 berichten aan het bekijken - 1 tot 15 (van in totaal 21)
                                1 2
                                • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.